Αηδία...

Μόλις γύρισα απο την Καλαμάτα στην Πάτρα όπου φοιτώ... Πέρασα στον δρόμο μεγάλο μέρος του νομού Ηλείας και Μεσσηνίας. Μεγάλο μέρος το οποίο όμως είχε καεί.. Μια απο τις ομορφότερες διαδρομές απο τις οποίες έχω περάσει με αμάξι... Πλέον είναι απο τις χειρότερες διαδρομές. Καθώς οδηγούσα σκεφτόμουν να πατήσω γκάζι για μην βλέπω αυτό το θέαμα... Απο μακριά φαίνονται τα δέντρα σε χρώμα χάλκινο και νομίζεις οτι έχει μπεί το φθινόπωρο νωρίς ίσως... Πλησιάζοντας αποκαλύπτεται η οπτική και ωσφρυντική αηδία των καμμένων δέντρων. Σκεφτόμουν να γράψω για τις εκλογές. ΔΕΝ ΘΕΛΩ. Δεν σκεφτόμουν καθώς έβλεπα αυτές τις εκτάσεις... Σκεφτόμουν να αναρτήσω κάποιες φωτογραφίες απο την διαδρομή. ΔΕΝ ΘΕΛΩ. Προτιμώ όσοι τα είχατε δει πράσινα να τα θυμάστε έτσι και οι υπόλοιποι να μην τα μάθετε ποτέ ώς έχουν... Όλοι μιλούν για τους 60+ νεκρούς... Στα ζώα πόσοι αναφέρθηκαν όμως;;; Όχι τα οικόσιτα, αλλα τα άγρια που ζούσαν στα δάση.. Και φυσικά το αυτονόητο στις φωτιές. Όλοι είμαστε ανακουφισμένοι που καίγονται μόνο δέντρα. Καταραμένοι να είμαστε με αυτή την σκέψη αν την συντηρούμε μέσα μας. Δεκάδες χιλιάδες δέντρα καήκαν. Καταλαβαίνετε τι θέλω να πώ; Καήκαν. Και τα δέντρα είναι όντα σαν και τα ζώα, σαν και τους ανθρώπους και σε πιο άτυχη θέση... Δυστυχώς τα δέντρα δεν έχουν την ικανότητα να σώσουν τον εαυτό τους απο μια κατάσταση φωτιάς.. Είναι ριζομένα βαθιά στο έδαφος και μας προσφέρουν τόσα, είναι ότι πιο ευγενικό και εκλεπτυσμένο έχει να μας προσφέρει η φύση σε επίπεδο οργανισμού. Και κανένας δεν αναφέρθηκς στα όντα αυτά. Με πονάνε πολύ περισσότερο τα δέντρα που καήκαν απο τους ανθρώπους, και μην το βλέπετε προβοκατόρικο αυτό. Είναι αλήθεια. Ας πονέσουμε κάποτε και για αυτά και όχι μόνο για το είδος μας... Τα δέντρα καήκαν και ένιωθαν κάθε στιγμή της καταστροφής τους... Και το εννοώ κυριολεκτικά οτι τα δέντρα πόναγαν όταν καιγόντουσαν.. Ελπίζω να ζητήσουμε συγγνώμη κάποια στιγμή απο τα δέντρα και να τα προστατέψουμε και μια φορά για αλλαγή... Ο πόνος είναι ακόμα μεγάλος. Τα μαύρα δέντρα μπορούν μόνο να μαυρίζουν την ψυχή μου. Η μυρωδιά του καμμένου μπορεί μόνο να με κάνει να δακρύζω. Πείτε μια ευχή και για τα δέντρα...