Θρησκεία, Θεός, Ιερατεία... (μέρος 2)

Και κάπως έτσι περνάμε στο δεύτερο μέρος του τρίπτυχου, τον Θεό...

Είναι ίσως θέμα στο μεγαλύτερο debate που έχει γίνει ποτέ. Υπάρχει, δεν υπάρχει, ποιά είναι τα χαρακτηριστικά του, ποιος τον έχει αντιληφθεί σωστά κλπ κλπ. (Είμαι σίγουρος πως μπορείται να σκεφτείται δεκάδες ερωτήσεις για να προσθέσετε στις προηγούμενες).

Καταρχήν πρέπει να πώ ότι το ζήτημα "Θεός" είναι καθαρά προσωπικό για τον καθένα μας ξεχωριστά. Δεν είναι μια γενική αλήθεια, αλλά μια εσωτερική αλήθεια καθαρά ατομική. Αποφασίζεις τι ερμηνεία δίνεις στην έννοια αυτή και ανάλογα δέχεσαι ή όχι την ύπαρξη του.

Για μένα λοιπόν, Θεός υπάρχει. Αυτό είναι το εύκολο κομμάτι όμως. Τί είναι ο Θεός όμως;

Όπως έγραψα και πρίν ο Θεός είναι κάτι προσωπικό και εσωτερικό. Αυτό σημαίνει οτι ο Θεός είναι μέσα μου και άρα δεν έχω ανάγκη απο κανένα Ιερατείο να τον κατανοήσω, να τον ερμηνεύσω και να τον λατρεύω. Όπως φυσικά δεν χρειάζομαι και κάποιον ιδιαίτερο χώρο ή τελετουργικό για να τον νιώσω. Για εμένα η έννοια του Θεού εξισώνεται και ισοδυναμεί με την έννοια του Ανθρώπου. Θεωρώ τον κάθε έναν απο εμάς ικανό να κάνει ότι φανταστεί, όσο καλό ή κακό μπορεί να είναι αυτό. Σημασία όμως έχει ότι μπορούμε να κάνουμε ότι βάλουμε στο μυαλό μας. Και αυτό είναι κάτι που αν και το βλέπουμε καθημερινά να συμβαίνει γύρω μας, με δεκάδες παραδείγματα, δεν το συνειδητοποιούμε και τόσο καλά. Η πραγματικότητα είναι απο την φύση της εύπλαστη και εμείς με τις πράξεις μας είμαστε αυτοί που την διαμορφώνουμε όπως θέλουμε. Αυτό είναι μια αλήθεια που δεν την αποδέχομαστε και τόσο εύκολα ή ίσως και ποτέ είτε γιατί είμαστε βολεμένοι με την πραγματικότητα στην οποία ζούμε, είτε γιατί ούτε καν καταλαβαίνουμε τι εννοώ με το "εύπλαστη". (αλλά αυτό είναι μια άλλη υπόθεση...)
Απο την στιγμή όμως που αποδεχόμαστε την ικανότητα μας στο να διαμορφώνουμε απόλυτα τον κόσμο στον οποίο ζούμε τότε νομίζω ότι είναι αυτονόητη η αναγωγή μας, ως Ανθρώπους, σε Θεούς, τουλάχιστον του κόσμου μας ή έστω του εαυτού μας, αν και οι δύο έννοιες μάλλον ταυτίζονται.

Ίσως ο τρόπος που βλέπω τα πράγματα με κάνει απλός άκρως ανθρωπιστή και ιδεαλιστή αλλά είναι ο μόνος δρόμος για τον μετασχηματισμό μας απο άνθρωπο σε Άνθρωπο δηλαδή σε Θεό.